Παρασκευή 3 Μαΐου 2013
''Όναρ'' Μεγάλης Παρασκευής.!!!
Κάθε ΜεγαλοΠάρασκο ονειροταξιδεύγω
και παιδοσυναισθήματα θρησκευτικά γυρεύγω
Που την ψυχή και το μυαλό, μού ‘χουνε σημαδέψει
κι’ εικόνες αναλλοίωτες τις κουβαλώ στην σκέψη
που τα Πατροπαράδοτα τσι Πίστης μου θυμίζουν
και με Αλήθειες το στρατί που ακλουθώ φωτίζουν
είναι το τελετουργικό, τσι Μεγαλοβδομάδας
ανέσπερου φωτός πηγή, Πασχαλινής λαμπάδας..!!!
-Ονειροκαλεσμένη μου, αυτή την Άγια νύχτα
απου στολίζουν την Λαμπρή, Μάνας εικόνα είχα
Τό ‘ξερα πως θα ξενυχτά κι’ αυτή στην εκκλησία
στην Επιτάφια σεπτή , παθών τελετουργία
Tό ’ξερα πως η Μάνα μου θά ’ταν εκεί παρούσα
παρέα με την Παναγιά την Κοσμο – ελεούσα
Τό ’ξερα ότι με το νου θα ’ρθεί να μ’ ανταμώσει
και την ευχή της μιά φορά ακόμα να μου δώσει..!!!
-Μακρύς ο δρόμος Μάνα μου και θα τον μοιραστούμε
και κάπου μεσοπέλαγα πιστεύω θα βρεθούμε.
Ανηφορίζει η Μάνα μου κι’ εγώ κατηφορίζω
τρέμει η ψυχή μου λαχταρά , πιστεύω και ελπίζω.!
Και να που ανταμώσαμε κάπου στην Φαλκονέρα
εκεί που πάντα είναι νυχτιά, δεν ξημερώνει μέρα
εκεί που δύσμοιρες ψυχές, χρόνια αγκομαχούνε
μες τα βαθιά, μαύρα νερά και έλεος ζητούνε
εκεί π’ ελπίδες κι’ όνειρα βουλιάξαν ένα βράδυ
μέσα σ’ ένα ναυάγιο και πήρε ‘ντα στον άδη
εκεί που εφτασφράγιστα η θάλασσα βαστάει
ψυχών αθώων μυστικά και δεν τα μαρτυράει
Μάνες γυρεύουνε παιδιά και τα παιδιά τις Μάνες
πένθιμα πάντα θα ηχούν στη σκέψη οι καμπάνες
Πάρε με Μάνα αγκαλιά, πρόσεχε μη χαθούμε
πολλές ψυχές γυρεύουνε δικαίωση να βρούνε
τρέχει το δάκρυ αλμυρό και μαρμαρώνει ο πόνος
το κλάμα γίνεται λυγμός και σταματά ο χρόνος.
Δώσε μου Μάνα την Ευχή και γύρισε οπίσω
γιατί τελειώνει η νυχτιά και θα μεταξυπνήσω.
Δώσε μου Μάνα την Ευχή και γύρνα στην Πατρίδα
γιατί θα μαρμαρώσουμε απ’ την πολύ αλμύρα.
Δώσε μου Μάνα την Ευχή και γύρνα εκκλησία
γιατί θρηνολογεί κι εκεί μόνη η Παναγία.
Σήμερα είναι η βραδιά του θρήνου και του πόνου
ποιός ξέρει σε ποιές θάλασσες θα σμίξουμε του χρόνου.
-Έχε παιδί μου την Ευχή, Εμού και των Αγίων
και να διάγεις έντιμα κι’ ειλικρινώς τον βίον
Η Παναγία κι’ ο Χριστός δύναμη να σου δίνουν
τα βήματά σου στο καλό πάντα να κατευθύνουν
Να σέβεσαι και ν’ αγαπάς την Φύση και τσ’ ανθρώπους
με τους καλυτερότερους που διαθέτεις τρόπους
Με την αλήθεια όπλο σου ορθώσου και πολέμα
το άδικο και το κακό, τον φθόνο και το ψέμα.!!
- Πήρα της Μάνας την Ευχή , για μιά φορά ακόμη
αφού το καταφέραμε και σμίξανε οι δρόμοι
Κι’ ονειροταξιδεύοντας στης νύχτας το σκοτάδι
γύρισα θάλασσες, στεριές, Παράδεισο και Άδη.!
Εμίλησα με τσι Ψυχές.!!
πήρα και έδωσα Ευχές.!!
Είδα καρδιές μεγάλες…
Ανθρώπινα κορμιά ζεστά κι’ ορθάνοιχτες αγκάλες..!
Διαμαντάκης...3-5-2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου