ΠΕΥΚΟΣ και ΜΥΓΔΑΛΙΑ
Πεύκος στη ρίζα του βουνού με τον καιρό μαλώνει
και μυγδαλιά στο τελειωμό του κάμπου καμαρώνει
κι’ οι δυό μαζί κοντά-κοντά
χωρίζουν κάμπους και βουνά.
Φυσά αγέρας και λυγά του πεύκου τις κορφάδες
και ακουμπούν τη μυγδαλιά
γιομίζοντάς την με φιλιά
ομορφοπαιγνιδίζοντας οσάν τις αδερφάδες.
Μα η τρελή η μυγδαλιά επάνω στο παιγνίδι
τα άνθη της σιγομαδεί
αδιαφορώντας αν χαθεί
μονοβραδύς η ομορφιά που κουβαλά στολίδι.
Γιάννης Διαμαντάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου