Θάλασσα,
γη και ουρανό ειν’ η ζωή γεμάτη.
σ’
ανέμων λόγια οι χαρές του κόσμου είναι κρυμμένες
και
παραφούσκωσαν τ’ ασκιά του νού μου του αντάρτη,
με
υποσχέσεις ρόδινες, ομορφονειρεμένες.
Περίσσιες
έχω πεθυμιές, στο νού μου φυλαγμένες
και
με τα δόντια μου βαστώ τ’ ασκιά να μην αδειάσουν.
πίκρες,
χαρές και ομορφιές ειν’ ανακατωμένες,
στο
ίδιο όνειρο βαστούν δε θέν’ να το μοιράσουν.
Μέσα
σε λόγια αερικά ζεί κι’ αναπνέει ο νούς μου,
πλάθοντας
κόσμους ξωτικούς και ονειροπαρμένους.
Αιόλου
χέρι βοηθά και φτιάχνει τους καιρούς μου
και
φέρνει με, σε κατα νού, τόπους ευτυχισμένους!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου