πιές
τον καρδιά μου, μη δειλιάς, και ό,τι γίνει ας γίνει.
Για
‘δές, σταλάζει η ομορφιά κι’ η γλύκα ζαχαρώνει
και
μες τον πόθο του φιλιού σιγά-σιγά αργολιώνει.
Στείλε
μακριά τη σκέψη σου αλλού να ταξιδέψει
και
σκύψε φίλησέ τηνε προτού ν’ αργοτελέψει!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου