Αχνίζουνε τα χείλη σου σαν πόθος στο μυαλό
μου..
κι’ εγώ τα βλέπω και ριγώ, γιατί δεν
καταφέρνω..
να τ’ ακουμπήσω ξυπνητός και μέσα απ’ τ’
όνειρό μου..
κάνω τη σκέψη μου φιλί δροσιάς και σου το
στέλνω.!!
Βλέπω
‘σε΄γώ που χαίρεσαι και ηρεμοκοιμάμαι..
και ξαλαφρώνει η σκέψη μου προτού
καλοξυπνήσω..
στα όνειρά μου σε βαστώ και πάντα σε
θυμάμαι..
κι’ αφίλητη δεν πρόκειται ποτέ μου να σ’
αφήσω!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου