συμμαζωχτή τσι σκέψης
άνοιξε τσι κερκόπορτες
να βγούνε οι πεθυμιές μου
με φως κι’ αέρα καθαρό
να ανακατωθούνε
και σύγκορμος να κουνηθώ
βαθιά να πάρω ανάσα
και να ρουφήξω τη ζωή
να τη φλεβοκυλήσω
ολόκληρος να αισθανθώ
και λεύτερος να νοιώσω
να πολεμήσω, ν’ αλωθώ
να χάσω και να δώσω
αρκεί να βγεί το όνειρο
στο κόσμο τον απ’ όξω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου