Ο άλλος μου Εαυτός.!!!

                

                         Ο άλλος μου Εαυτός.!!!

Κάθε δικό μου π’ αγαπώ…και συναισθάνομαί ‘ντο

στην παρουσία ‘ντου σιωπώ…και αφουγκράζομαί ‘ντο…

Ο λόγος είναι περιττός…σε τέτοιες συζητήσεις

είναι ο άλλος μου εαυτός…οι πλάνες μου αισθήσεις.

Απου μυαλογλυστρίξανε…σ’ ονειρομονοπάτια

και κοσμοσκορπιστήκανε…σε όπου γής ξεστράτια.

Είναι του κόσμου μου σιωπές…οι φτερωτές ελπίδες

τσι νιότης μου αναλαμπές…μυαλοπυγολαμπίδες.

Είναι μεταξοσκώληκες…που μόλις ξεπουλιάσαν

εσπάσανε τους κώδικες…και λευτεροπετάξαν.

Είναι οι πόθοι τσι καρδιάς…οι πεθυμιές του νού μου

π’ η τύχη της αναποδιάς…στέρησε του κορμιού μου.

Δέν είν’ αλλόκοσμος αυτός…ούτε της φαντασίας

είναι ο άλλος μου εαυτός…ο νούς αντηρησίας.

Δέν είν’ φαντάσματα αυτά…ούτε και παραισθήσεις

είναι τα ασυμβίβαστα…τσι φύσης και τσι ζήσης

Κάθε φορά που συναντώ…αυτό τον άλλο μου εαυτό,

δέν του μιλώ, δέν τον ρωτώ…και έχω τόσα να του ‘πώ.!!!

                                        

                                                        Γιάννης Διαμαντάκης…2014