Φεύγει ο γαλάζιος ουρανός,
φεύγουν τα χελιδόνια
και μένω πάλι ορφανός
στα κρύα και στα χιόνια.
Φεύγει ο ήλιος στ’ αψηλά
κι’ η θάλασσα αγριεύει
ο νους μου πέφτει χαμηλά
και ζεστασιά γυρεύει.
Φεύγει του κόσμου η ομορφιά
αλλού να σεργιανίσει,
φεύγεις κι εσύ, δροσοσταλιά,
και ορφανεύει η φύση.
Φεύγεις και φεύγουν οι χαρές
κι’ οι όμορφές μας ώρες
και θα ξεσπάσουν συμφορές
στο κόσμο μου και μπόρες!..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου