Καλός κακός κουβαλητής
ο νούς μου ο αργάτης
πάντοτε καλοθελητής
ποτέ του ακαμάτης.
Χαρές και πίκρες κουβαλά
κι’ ακούραστα σοδειάζει
δακρύζει, κλαίει και γελά
και τη ζωή ξοδειάζει.
Φαγάς, μπεκρής όπου βρεθεί
δεν τ’ απολείπει η γνώση
τρώει, σκορπά κι’ όλο κρατεί
και κάτι για να δώσει.
Όλα του κόσμου του τρελά
κι’ αυτός ένας αντάρτης
παλεύει, κλαίει και γελά
αφεντικό κι’ αργάτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου