και κοντοσέρνουνε θολές εικόνες να με βρούνε
απο αλλότινους καιρούς βαστούν ακόμα χάρες
και μες τη σκέψη μου στερνή φορά τις κουβαλούνε.
Μιά – μιά περνά και χάνεται σαν τη φωτολαμπίδα
οι ομορφιές τελέψανε οι αναμνήσεις πάνε
μες στην αντάρα πνίγεται κι ή τελευταία ελπίδα
εικόνες δίχως σιγουριά στο χρόνο δεν βαστάνε…!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου