Φεύγει κρυφά η σκέψη μου και σαν τρελή γυρίζει
μόλις ο ήλιος θα κρυφτεί, μόλις θα ‘ρθεί το βράδυ
άστρα δέν βλέπει πουθενά, φεγγάρι δεν φωτίζει
μαυροαπλώνει γύρω της η νύχτα το σκοτάδι..!
Κι’ εσέ γυρεύγει για να βρεί, στερνή χαμένη ελπίδα
που πέρασες και έφυγες μέσα ‘πο την καρδιά μου
σαν να σε πήρε άνεμος, σαν να σε πήρε κύμα
και μ’ άφησες με ορφανή κι’ άδεια την αγκαλιά μου..!!
Ονειροπόλα σκέψη μου, κοσμοπερπατημένη
ίσαμε πότε θα γυρνάς σε τόπους νυχτωμένους
σκέψη νυχτοπερπάτησα, κι’αγαποπροδομένη
και θα μιλάς με τις σκιές και με τους φαντασμένους..!!
Καρδιές που λοξοδρόμησαν και ζούν σε παραδρόμους
άς’τες καλιά αγύρευτες, γιατί και να βρεθούνε
δέν θα ξαναγυρίσουνε, στους πρώτους ίσιους δρόμους
ευκολοδιάβατης ζωής τα χνάρια ακλουθούνε.!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου