Σαν τα κλωνάρια του κισσού ο νούς μου μακροσέρνει
όπου κι’ αν πας σ’ ακολουθεί κι’ όπου σταθείς σε βλέπει.
η ομορφιά σου με βαστά κι’ η σκέψη σου με στένει
χωρίς εσένα, στο κενό η δύναμή μου πέφτει.
Ζω κι’ αναπνέω απο ’σέ κι’ όπου πηγαίνεις πάω
αν ξαλαργώσεις θα χαθώ, θα μαραθώ,
θα σβήσω.
κοντά σου μ’ εμαθες να ζω , ‘πάνω σου να κρατάω
κι’ ούτε λεπτό
δεν σκέφτομαι, αμονάχος να ζήσω!...Διαμαντάκης...2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου