Και μ’ όλα τούτα που γροικώ και που
θωρώ ομάδι
γυρνώ και πέφτω καταγής,
μές τον αγώνα της ζωής
και σκάβω γή και ουρανό, παράδεισο
και άδη.!
Να λευτερώσω προσπαθώ, όσο Θεό
μπορέσω
να μή
πνιγεί η ψυχή μου
ο λόγος κι’ η τιμή μου
χρέος μου είναι τ’ όνομα, πού’χω να
μή μολέψω..!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου