Αγάπη, μάγισσα μουρλή,
πές μου τί σού ’χω κάνει.
αγάπη, μάγισσα τρελή,
μή με πονάς πιά, φτάνει.
Χτύπησε όσο θες παντού
καρδιά, ψυχή και σώμα.
Φύγε μετά για κάπου αλλού
μες το γιαλό, στον άνεμο, βαθιά μέσα στο χώμα.
Σε ικετεύω μοναχά, μην πας σ’ ανθρώπου σκέψη
πού ’μαθε ήρεμα κι’ απλά
να ζεί την κάθε του χαρά
μην πας εκεί, είν’ άδικο ο νούς του να στερέψει!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου