Πουλάκι μου γλυκόλαλο
και γοργοφτερουγάτο
πουλάκι που χαιρόσουνα
στα ύψη σαν βρισκόσουνα
κι’ ο κόσμος όλος φάνταζε
σαν ζωγραφιά απο κάτω.
Πουλάκι μου ανέμελο
π’ ανύποπτα πετούσες
κι’ είχες φορτώσει τα φτερά
περίσσια μόνο με χαρά
κι’ έπαιζες με τα σύννεφα
κι’ όμορφοτραγουδούσες.
Πουλάκι μου αδύναμο
τρεμουλιαστή ψυχή μου
ποιοί ζήλεψαν τόσ’ ομορφιά
και τις φτερούγες με καρφιά
τον πόνο δίχως να σκεφτούν
σε σταύρωσαν ζωή μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου