Μου ζητάς να σου γράψω τραγούδια
για φεγγάρια κι’ αστέρια να λένε
για νυχτιές σκοτεινές, για λουλούδια
για ουρανούς που βροχή σιγοκλαίνε.
Μου ζητάς τα τραγούδια, για χειμώνες να λένε
και για σύννεφα μαύρα, βαριά
παγωμένους βοριάδες να κλαίνε
μες τα δέντρα, στα γυμνά τους κλαριά.
Μου ζητάς τη ζωή σε στιχάκια, να τις βάλω στροφές να κυλάει
μα στ’ αλήθεια εγώ δεν μπορώ
ότι αρχίσω για ‘σένα μιλάει
εσύ ’σαι όλα, υπάρχεις θαρρώ.
Εσύ φεγγάρι και αστέρι μου
εσύ μοναδικό, του νού το ταίρι μου
ολόκληρη εσύ ’σαι το τραγούδι μου
εσύ ζωή μου και λουλούδι μου.
Εσύ ουρανός μου και βροχή μου
εσύ δροσιά μες τη ψυχή μου
εσύ αγέρας κι’ αναπνιά μου
γλυκιά του νού συντρόφισσα, στη βαρυχειμωνιά μου…!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου