Όλο τον κόσμο μάζεψα σε μιάς γωνιάς κομμάτι
χαρές, ελπίδες κι’ όνειρα γιόμισα ένα ποτήρι
τώρα που είμαι μοναχός και δέν με βλέπει μάτι
και θα τα πιώ για όνομα δικό σου και χατίρι.
Αν κρύβουν μέσα τους ψευτιά, αν είναι προδομένα
θα μου πικράνουν την καρδιά, μα ’κείνο που μου φτάνει
είναι πως πρέπει να τα πιώ όλα αυτά για ’σένα
γιατί εξεχειλήσανε, κι ο νούς μου δεν τα βάνει.
Γουλιά-γουλιά τα ρούφηξα και πριν να σουρουπώσει
είχαν γεμίσει τη γωνιά
της φαντασίας μου πουλιά
κι’ ήταν σαν να ’θελαν να πούν κανείς δεν θα προδώσει
τον κόσμο πού ’χεις αγκαλιά
πίνε και κέρνα τον φιλιά…!
ΠΑΤΡΙΩΤΑΚΙ ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΠ'ΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΜΕΣΑ
ΕΓΩ ΧΩΡΙΟ ΔΕΝ ΓΝΩΡΗΣΑ
ΜΑ ΕΧΩ ΛΙΓΗ ΜΠΕΣΑ!!!
----
http://arhetypo-arhetypo.blogspot.com