Μες της καρδιάς σου τ’ άγριο τοπίο του Καυκάσου
με τα παραμυθόλογα μ’ έχεις αλυσοδέσει
ποιός θα το έλεγε ποτές στο νού να το πιστέψει
πως Προμηθέας δέσμιος θά ’μουν στο όνομα σου!
Στα όνειρά μου όρνεα ξεσκίζουνε τα στήθια
και προσπαθούνε την καρδιά να βρούν, να ξεριζώσουν
μ’ όσο κι’ αν την πονέσουνε όσο κι’ αν τη λαβώσουν
στο όνομά σου θα βαστά κι’ ας είν’ πικρή η αλήθεια!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου