Ψυχή μου βάστα δυνατά, βάστα και μή λυγίσεις
είναι βαρύ το χρέος σου, πού ’λαχε να κρατήσεις.
Βάστα καλά, βάστα γερά, βάστα ελπιδοφόρα
στάσου ορθή κι αλύγιστη μες του καιρού τη μπόρα!...
Απάνω σου βαστώ κι εγώ κι όσο μ’ υποστηρίζεις
θα έχω λόγο ύπαρξης του σήμερα του τώρα
μέσα σου όλη τη ζωή τ’ ανθρώπου καθρεπτίζεις
και φωτοστεφανώνεις την, όταν θα ’ρθεί η ώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου