Για δές τε πως ετσάκισαν
τη νιότη απού ζούμε
φύλλο φτερό την μάδησαν
και τη ’νε καταρράκωσαν
κι εμείς … ευελπιστούμε …!
Για δές τε πως ρημάξανε
τ’ ανθρωπονειροτόπια
τα γκρέμισαν, τα κάψανε
και τα σταχτομπουθιάσανε
κι εμείς ρουφάμε … όπια …!
Για δές τε πως εσβήσανε
τα δικαιώματα μας
τα μάτωσαν, τα πνίξανε
τα αβυσσοκυλίσανε
κι εμείς … στ’ οράματά μας …!
Για δές τε πως κατάντησαν
τη ζήση μας μαρτύριο
μας πρόδωσαν, μας πάτησαν
μας χιλιολεηλάτησαν
κι εμείς … στο θεατήριο …!
Ίσαμε πότε δυστυχή,
ονειροπόλε θεατή,
θα σου ρουφούν το αίμα ;
Όπλισε θάρρος την ψυχή
και με το νού εκδικητή
ορθώσου και … πολέμα …!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου