Άχνα στο στόμα ο καημός απ’ την καρδιά μου βγαίνει
ψυχομαχούνε οι φωτιές κι οι πόθοι καρβουνιάζουν
καηματιά βαστά ο νούς κι ο πόνος τον σωπαίνει
βουβές αισθήσεις δέν μπορούν ζωή να κουβεντιάζουν.
Καπνός τα λόγια βγαίνουνε και την ψυχή μαυρίζουν
οι σπίθες κι’ οι αναλαμπές έχουν καταλαγιάσει
της απαρχής οι θύμησες στο νού μου στροβιλίζουν
πάλι η στάχτη μιάς φωτιάς τη σκέψη θα σκεπάσει…!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου