Οι δρόμοι μου ξεμάκρυναν
κι αλάργα με τραβούν
όσα στη μέση μ’ άφηναν
τώρα μ’ ακολουθούν.
Μα ’γώ δεν περιμένω
όλο μπροστά πηγαίνω
κι είναι ο δρόμος μακρυνός
κι εγώ ένας προσωρινός
διαβάτης που οδεύει
και τη ζωή ξοδεύει.
Βιάζομαι να προλάβω
μα δεν γνωρίζω τί
κονταίνει η ζωή μου
και μένει το Γιατί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου