Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

ΖΩΗ

… Αγριολούλουδο στη κορυφή του βράχου
στην άκρη του γκρεμού,
χιόνι που λειώνει και γίνεται κρουσταλένιο ρυάκι
γλυκό χαμόγελο μιάς κοπελιάς περαστικής,
αγέρι δροσερό που ξανανιώνει το νου και το κορμί.
Ολάνθιστο γιασεμί, ευωδιαστό που μιά ανάσα δέ σου φτάνει
θάλασσα λάδι, μαγική, πλανεύτρα όσο καμιά άλλη.
Έλατα, πεύκα, πλάτανοι
δέος και μεγαλοσύνη, λευτεριά και φρόνηση
λάγνα κορμάκια κοπελιές, γέννα ζωή και θάνατος αντάμα.
Γλυκό κρασί ανόθευτο, να πίνεις να σε πίνει
να χάνεις τη βουλή σου
χαρά, πνοή, λαχτάρα για όποιον φτιάχνει με τα χέρια
θύμησες κι όνειρα, δυνάμωμα του νου, πίκρα μα και ελπίδα.
Οι αισθήσεις αχόρταγες δε φτάνουνε να νοιώσεις,
όσο γρικάς απο ζωή, τόσο γυρεύεις κι άλλο.
Κι’ άν η απογοήτευση, η λύπη, η στεναχώρια
έρθουν σαν μαύρες μάγισσες στον Άδη να σε ρίξουν,
να μή σταθείς ούτε λεπτό, βάλε φτερά στα πόδια,
γίνε σαν τον αρχαίο το Θεό, αγγελιοφόρος της ζωής.
Μυαλό και σώμα δένε τα, μα και χαλάρωνέ τα
γίνε εισπνοή και εκπνοή, ανέβα και κατέβα.
Δέν είναι διόλου εύκολο θέλει αρετή και τόλμη.
Ζ Η Σ Ε!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...