Τον κόσμο μου εβάλθηκα να χτίσω απ’ την αρχή
όλα του χθές τα γκρέμισα
στη λήθη τα παρέδωσα
και δίνω προσταγή.
Ξυπνάω τις αισθήσεις μου, το νού μου επιστρατεύω
καρδιά, πνοή, σκέψη, ψυχή
εμπρός για τη μεγάλη αρχή
το τέλειο γυρεύω.
Ο νούς μου κουβαλεί νερό και η καρδιά μου χώμα
κι’ η σκέψη μου από μακρά
όλο μετρά και ξεμετρά
να βρεί παλμό το σώμα.
Μαζεύουν οι αισθήσεις μου της ομορφιάς το χρώμα
και τ’ ακουμπάνε εις τη γή
αναπτερώνεται η ψυχή
πνοή, ζωή, φωτιά και χώμα.
Σβήνουν και γράφουν όνειρα, κόσμους χαλούν και χτίζουν
δίνουν και παίρνουν, δεν ρωτούν
ζωή ολόκληρη κρατούν
τελειώνουν και… αρχίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου