Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

«Καθ’ ύπαρ»


Σήμερα είμαι ήσυχος όχι γιατί ελπίζω
αλλα γιατί τον εαυτό πού ’χω αναγνωρίζω
και τον κοιτώ κατάματα χωρίς να τον φοβούμαι
καρδιά, ψυχή και νους μαζί στο ίδιο σώμα ζούνε.
Σήμερα ανταμώσανε, σήμερα εμονιάσαν
πίκρες, καημούς και έριδες από το χθες ξεχάσαν
κι’ αδελφωμένα είπανε να ζήσουνε και πάλι
καρδιά, ψυχή και νους μαζί στο ίδιο το κεφάλι.
Δεν θέλω νά ’ναι όνειρο ούτε κι’ οφθαλμαπάτη
μαζεύω τις αισθήσεις μου και για δική μου πάρτη
στρώνω τραπέζι να γευτούν να φάνε και να πιούνε
να τραγουδήσουν τη ζωή και να ’φχαριστηθούνε.
Γελά η καρδιά και χαίρομαι, χορεύει ο νους και πίνω
και η ψυχή αγάλλεται και κάθε έγνοια σβήνω.
Αισθήσεις βοηθήσετε και φέρετε προσφάγια
είναι ημέρα λύτρωσης, είναι ημέρα Άγια
δεν κάνω απόψε κάλεσμα εγώ κι’ ο εαυτός μου
εγώ κι ο άσωτος υιός, ο νους ο σιτευτός μου.
- Μαζέψτε όλα τα κύτταρα που με αποτελούνε
κι’ όλοι μαζί εις το χορό ελάτε να πιαστούμε.
Ρίξτε στις φλέβες μου κρασί το αίμα να πληθύνει
κι’ απο τις ανομίες μου το σώμα μου να πλύνει.
Τη μέρα θέλω ολόκληρη απόψε εδική μου
να ξεφαντώσω σύγκορμος ν’ αλλάξω τη ζωή μου
να δώσω αέρα στο μυαλό κι’ ελπίδες στην καρδιά μου
καθάριο φως εις την ψυχή να λάμψει η θωριά μου.
Θε μου βοήθησε κι’ εσύ το γλέντι μη χαλάσει
τη νύχτα αργοπόρησε γιατί θα το σκεπάσει
και θα το κάνει όνειρο στη λήθη θα το δώσει
πότε μιά μέρα σαν κι’ αυτή πάλι θα ξημερώσει.
- Μα δυστυχώς γυρίζει η γη κι’ ο ήλιος δεν κουνάει
και ότι χτίζεται με φως η νύχτα το χαλάει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...