Πολλές φορές ακούμπησα το χρώμα του θανάτου
και η ψυχή στο σώμα μου έγνεφε ''μή μου άπτου''
αλλά η ώρα της φυγής δεν είχε φτάσει ακόμα
για να χωρίσει η ψυχή απ’ το φθαρτό μου σώμα.
Την ώρα που ο χάροντας περιτριγύριζέ με
κάποιος Θεός εκ μηχανής ερχόταν κι’ έσωζέ με
Κι’ άλλη μιά δύσκολη στιγμή όλως, διόλου τυχαία
τελείωνε αναίμακτα, χωρίς πλοκή μοιραία.
Κι’ αντί για πόνου δάκρυα, χαράς ξεσπούσε κλάμα
η πίστη σώζει τη ψυχή και το κορμί, το θαύμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου